Het decor is waanzinnig mooi en niet van echt te onderscheiden. Flarden van de oorlog die zich afspelen op het doek, tragische muziek, beelden van ghetto's en mensen op de vlucht. De handgeschreven woorden van Anne en het achterhuis wat draait op het podium. De boom van Anne waar zoveel om te doen is geweest heeft een prachtige plek op het podium en lijkt levensecht. Puberen, jongens ontdekken, ruzie met je zus en niet begrepen worden door je moeder. Allemaal kleine dingen die daar, in haar wereld zo groot leken.